گاهی وقت‌ها به هر دری می‌زنم نمی‌توانم از دست افکار بد و خاطرات آزاردهنده خلاص شوم. با ناامیدی از یک تمرین سراغ تمرین بعدی می‌روم. نه ای اف تی جواب می‌دهد نه مدیتیشن و نه حتی پاکسازی. هر چند می‌ دانم علت اصلی، بی‌اثر بودن روش‌های گفته شده نیست بلکه رها کردن سریع و ادامه‌ندادن است که باعث عدم موفقیتم می‌شود. اما گاهی لازم دارم زود احساسم را خوب کنم. مثلا نمی‌توانم دو روز با شدت پاکسازی کنم. یا برایم مقدور نیست چند ساعت در مراقبه بنشینم.

 

در همچین شرایطی راهکارهای سریعتری لازم داریم. برای خود من استفاده از موسیقی، رقصیدن و یا رفتن به پیاده‌روی بهتر جواب می‌دهد. وقتی مغزم روی یک مسیر عصبی مزخرف قفل می‌کند که با هیچ کدام از راهکارهایی که می‌شناسم باز نمی‌شود از خانه می‌زنم بیرون. یا در همان فضای محدود شروع به راه رفتن می‌کنم. حتی چند دقیقه ورزش‌کردن یا گوش‌دادن به یک آهنگ شاد و با ریتمش حرکت‌کردن بسیار سریعتر و راحت‌تر از آنچه که تصورش را می‌کنم، حال و هوایم را به سمت مثبت سوق می‌دهند.

 

در حقیقت هر یک از ما روش خاص خودمان را داریم که با آن حالمان زودتر خوب می‌شود. با تمرین و دقت در شرایط مختلف می‌توانیم روشی که بیشترین بازدهی را  دارد و با روحیات و ویژگی‌های شخصیتی ما سازگارتر است پیدا کنیم.

 

این بار اگر در یک شرایط بد احساسی بودین ابتدا از روشهایی که قبلا جواب داده‌اند استفاده کنید. اگر نتیجه مثبت بود که آن را ادامه بدهید. در غیر این صورت برای تغییر سریع و زودبازده در شرایط خاص هر چه زودتر مکان خودتان را تغییر بدهید. مثلا اگر امکانش هست بزنید بیرون و پیاده‌روی کنید. یا یک موزیک شاد بگذارید و حتی کمی برقصید. اما اگر برایتان مقدور نیست، مثلا در یک جلسه و مکانی هستید که نمی‌توانید کار خاصی انجام دهید فقط سعی کنید نفس بکشید.  بدون این که سراغ موبایلتان بروید. چند نفس عمیق به شما کمک می‌کند انرژی‌های منفی جمع شده درونتان آزاد شوند. چاکراهای مسدود تا حدودی باز شوند. پس در همچین شرایطی فقط نفس بکش. آرام و عمیق  و تا وقتی به سطح مطلوبی از آرامش نرسیدی لب به سخن باز نکن. انتقاد نکن و تصمیمی نگیر.